รีแพร์ แชร์ประสบการณ์การทำ รีแพร์
- ชื่อกิ่ง เป็นคนไทยแต่ไปแต่งงานอยู่ต่างประเทศ 20 กว่าปี มีลูก 2 คลอดโดยธรรมชาติ อายุตอนนี้ 45 ปี ปัญหาที่พบและมีความหนักใจคือ ช่องคลอดหลวม (พิสูจน์ได้ง่ายๆ ถามแฟนเลยค่ะ ดูอาการเขาก็ได้)
- แคมหย่อนยาน เวลาขี่จักรยาน หรือมอเตอร์ไซค์ และแม้กระทั่งใส่ยีนฟิตๆ เจ็บค่ะ และเกิดความรำคาญ จนทำให้เป็นสาเหตุในการสืบเสาะค้นหา รีวิว การทำ รีแพร์ หาอ่านอยากมาก
- เหตุเพราะอยู่ต่างประเทศ ข้อมูลต้องแน่นและผิดพลาดให้น้อยสุด หาสืบเสาะทุกที่ ที่ติดอันดับในการทำ รีแพร์ (หาได้ในเวปไซด์) สุดท้ายเลือกทำผ่าตัดกับ แพทย์หญิง วิทัศศนา เขตต์กลาง แพทย์ศัลยกรรมตกแต่งนรีเวช
- มั่นใจมาก ยกหูโทรศัพท์ นัดคุณหมอ วันที่ 20 เมษาพร้อมทำ จากนั้นจองตั๋วเครื่องบินไป 19 กลับ 30 อย่างเร็ว (รวบรัดหน่อย) วันที่ 19 ตอนเย็นถึง กรุงเทพ ทานอาหารเย็นเสร็จ ประมาณ 21:00 งดอาหารงดน้ำ รอเลย
วันที่นัดผ่าตัด รีแพร์
- วันที่ 20 เมษายน มาแต่เช้าเลย 10 โมง ทำประวัติคนไข้ เข้าลิฟท์ตรงไปชั้น 9 ศูนย์จุดซ่อนเร้น (พยาบาลเจ้าหน้าที่ทุกคน น่ารักมากค่ะเป็นกันเองมาก) เข้าพบคุณหมอคุย ปรึกษาทำความเข้าใจต่างๆ และตรวจภายใน ตกลงทำ 4 อย่างเลยเจ็บที่เดียว @ รีแพร์ และ ตกแต่งปากช่องคลอด และ ตกแต่งแคมเล็ก ร่วมกับ ตกแต่งหนังคลุมคลิตอลิส
- คุณหมอเป็นกันเองมาก สวยด้วย เลยทำให้หายจากอาการตื่นเต้นได้มาก ตอนแรกคุณหมอบอกว่าค่อยๆ ทำทีละอย่างสองอย่าง แต่กิ่งขอคุณหมอ เพราะไม่มีเวลา พร้อมผ่าตัดเลย
- คุยราคาผ่าตัด กิ่งขอดมยาสลบ และผ่าตัด โดยเลเซอร์ (เพราะว่าพักฟื้นเร็วกว่า เขาว่างั้น) กลัวค่ะ จากนั้น จ่ายเงิน , รับยา, เช็คเลือด, ปอด, เช็คคลื่นหัวใจ (เพราะอายุเยอะเกิน 45 ปี)–ผ่าน
- ช่วงรอผ่าตัด ต้องรอพบหมอวางยาก่อน ซักถามประวัติต่างๆ –ผ่าน เดินเข้าห้องไปนอนบนเตียงเดินสายนำเกลือ (น่าจะ) แล้วก็เข็นเข้าห้องผ่าตัด คงจะประมาณ บ่าย 2 กว่า ห้องผ่าตัดใหญ่และเย็นมาก, สะอาด, มือทั้งสอง ถูกมัดไว้กับเตียงผ่าตัด (เหมือนไม้กางเขนเลย 555 ) ผ้าที่ใช้พันแขนแบบอย่างหนาพันหลายรอบ แอบนับคนในห้องผ่าตัด
- หันไปหันมา ค้นหาคุณหมอวิ หาไม่เจอ ใส่เหมือนกันหมด คลุมหมด เขียวอื๋อ เลย 7-8 คนเลยนะ ทำไมเยอะจัง เอ้ ๆๆ รู้สึกอะไรเย็นๆ ที่แขน 1.2.3.4.5. จอภาพตัด รู้สึกตื่นอีกที ดูนาฬิกา 6 โมงกว่า คุณพยาบาล ถามตื่นแล้วเหรอค่ะ กิ่งหลับตา นอนต่อ อีก 5 นาที รู้สึกเวียนหัว อยากอ้วก จัดไป 3 รอบ ค่อยโล่ง
- หลังจากนั้นนอนต่อ สักพักคุณหมอวิ เดินเข้ามาสอบถามอาการ แล้วดูแผล เอ่อ ลืมไปเลยว่าเราผ่าตัดอะไร เพราะยังไม่รู้สึกเจ็บ คุณหมอมาถอดผ้าก๊อซ ที่ใส่ไว้ในช่องคลอดออก แล้วบอกให้เราฉี่ดูว่าจะฉี่ออกไหม โอ๊ย จงออกๆๆๆ แฮ่ๆๆๆ ออกค่ะ ดีใจมาก ถ้าไม่ออกโดยใส่สายฉี่ (เคยถามคนที่เคยใส่ เจ็บมาก) ฉี่ออก นอนต่อค่ะ
- ต่อมาเริ่มตื่นดีแล้วและต้องเดินคนเดียวให้ได้ เพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้ารอกลับบ้าน ใส่ผ้าเสร็จ ดื่มน้ำโดยไม่อ้วก คุณหมอถึงจะให้กลับ ผ่านไปค่ะ กลับได้ อ้าว ญาติไปทานข้าว เลยต้องนอนรอ จนถึง 3 ทุ่ม นั่งรถเข็นค่ะ ไปขึ้นรถ ถึงห้องยังไม่เจ็บ ทานยาตามที่แพทย์สั่ง และทานอาหาร เพราะทั้งวันไม่ได้ทานอะไรเลย ตอนนอน เอาผ้าอนามัยสำหรับคนคลอด มาปูที่นอนไว้ กันเปื้อน พร้อมด้วยผ้าสีดำรอง ปรากฏว่าเลือดไม่ค่อยซึมออกมาค่ะ จะมีบ้างตอนฉี่
อาการหลังการผ่าตัด รีแพร์
- 21 เมษายน ตื่นมายังปกติ ใจเริ่มวิตกกังวล เรื่องจะเจ็บแผล อันที่จริง แผลไม่ค่อยเจ็บ อาจจะเป็นเพราะยาที่แพทย์จัดมาให้กิน จะเจ็บหน่วง ที่ก้นกบมาก เลยกินยาแก้ปวดเพิ่ม เช้า 1 เย็น 1 พร้อมกินยาระบาย ตอนบ่ายมีนัดไปอบแผลที่โรงพยาบาล นั่งรถแบบทุลักทุเลมาก
- 22 เมษายน วันนี้ อาการหน่วงที่ก้นกบ ลดน้อยลง เลยไม่ต้องกินยาแก้ปวดเพิ่ม ตอนบ่ายมีนัดไปอบแผล ที่โรงพยาบาลเหมือนเดิม แต่อาการจะดีกว่าเมื่อวาน
- 23 เมษายน อาการไม่มีอะไรมาก เจ็บเหมือนทุกวัน แต่เจ็บน้อยลง วันนี้ขออนุญาตไม่ไปอบแผล ไม่อยากเดิน อยู่บ้านก็ใช้ไดร์เป่าผม 5-10 ทุกครั้งหลังอาบน้ำ วันนี้เริ่มอาบน้ำได้แล้ว เย้ๆๆๆ
- 24-28 เมษายน อาการดีขึ้นตามลำดับ น้ำอาบถูสบู่ ไม่เจ็บ (นึกว่าจะเจ็บ)
- 29 เมษายน มีนัดกับคุณหมอ 11 โมงตรง เพื่อตรวจภายในและ ดึงไหมบางเส้นออกเพื่อไม่ใ้ห้ละคายเคือง แผลภายในส่วนใหญ่แห้งดี แต่คุณหมอกลัวว่าจะเกิดเชื้อราในช่องคลอด ก็เลยสั่งยาฆ่าเชื้อราป้องกัน 2 เม็ด
- ต้องขอบคุณคุณหมอมากๆ เนื่องจากวันนี้คุณหมอไม่ได้มาทำงาน แต่เข้ามาเพื่อตรวจให้กิ่งโดยเฉพาะ เพราะกิ่งกลับวันที่ 30 เมษา ขอขอบคุณคุณหมอที่สละเวลาส่วนตัว เพื่อตรวจก่อนวันเดินทางนะคะ
- 30 เมษายน เดินอยู่ในสนามบินสุวรรณภูมิ มาแบบช้าๆ ทีละก้าวไม่รีบ แต่ตอนนั่งเครื่องบินนี่แหละค่ะ ที่ไม่ค่อยสุขสบายเท่าไหร่ แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี
- 1-2 พฤษภาคม แผลตึงๆ คันๆ พยายามจะไม่ไปยุ่งอะไรกับแผล ทุกๆ ครั้งที่เข้าห้องน้ำต้องซัปด้วยกระดาษเปียก และซัปด้วยทิชชู่ สะอาดอีกครั้งหนึ่ง หลังอาบน้ำ ต้องนอนใช้ไดร์เป่า 5-10 นาที รู้สึกสบายๆ ตอนเวลาเป่าแห้ง แอบใช้กระจกดูแผลทุกวัน
- การผ่าตัดและผักฟื้นไม่น่ากลัวเหมือนเมื่อก่อนค่ะ เพราะเครื่องมือแพทย์ก้าวหน้าบวกกับความชำนาญของแพทย์ ทำให้การผ่าตัดลดความเสี่ยงได้มาก แอบถ่ายรูปแผลทุกวัน ตื่นเต้น กว่าจะถึงวันนัดคุณหมออีกทีก็ 1 กรกฎาคม เพราะจะกลับมาตรวจอีกครั้ง ว่าจะผ่านไหม อิอิ จะกลับไปอายุ 14 อีกครั้งหรือไม่ จะมาอัฟเดทให้ฟังนะคะ
คำขอบคุณ
- ดิฉันหมอวิทัศศนา ขอขอบคุณ คุณกิ่ง ที่กรุณาเสียสละเวลาเขียนรีวิวให้ โดยที่หมอไม่ได้ขอให้เขียน รวมทั้งไม่ได้มีส่วนลดอะไรให้เลย เพราะคุณกิ่งอยากให้คนที่มีปัญหาทราบเกี่ยวกับขั้นตอนการผ่าตัด เพราะหาอ่านรีวิวเกี่ยวกับเรื่องนี้ไม่ค่อยได้ หมอเองก็เกรงใจไม่กล้าขอให้ใครเขียนรีวิวเกี่ยวกับเรื่องนี้ให้ เพราะคนที่มารับการผ่าตัดคงไม่อยากจะเปิดเผยรายละเอียดให้ใครทราบ ขอบคุณคุณกิ่งอีกครั้งค่ะ